Independenti European iAustralian Labradoodlei Breeders



HOME

Contact

Het verschil

History

Gedragscode

Fokreglement

Rasstandaard

Stambomen

Fokkers

Aktiviteiten

Fotogallerie

Vachten

Allergie

Database

Knowlegde base

Links

 

 

 

Sitemap

 

 

 

Historie (en analyse van de situatie in "Labradoodleland")

De Labradoodle is het resultaat van een kruising tussen twee rassen in een poging om een allergievriendelijke hond te fokken die ook geschikt moest zijn om als blindengeleide hond te worden ingezet.
De eerste Labradoodles werden in 1989 gefokt door Wally Conron, een fokker van de Royal Victorian Guide Dogs Association, de toenmalige Australische Hulphonden organisatie die ook blindengeleidehonden fokten en opleidden. Hij wilde de niet verharende eigenschap van de poedel combineren met het "graag voor je willen werken" (will to please) van de Labrador Retriever.
Het was Wally Conron die deze kruising ook de naam Labradoodle gaf. Uit het eerste nestje van slecht drie pups bleek er maar één allergievriendelijk (al verhaarde hij wel)! Alle drie de pups werden overigens met succes opgeleid tot blindengeleidehond.
Nadat Wally Conron voor bovengenoemde organisatie enkele nestjes van deze kruisingen gefokt had, stopte de organisatie met het fokprogramma omdat bij verder fokken bleek dat slechts enkele honden niet of nauwelijks verhaarden én de Labradoodles toch vaak onhandelbaar en moeilijk te trainen waren.
Het aanvankelijke succes van de eerste Labradoodles werd echter breed in de Australische en Amerikaanse pers uitgemeten en de publiciteit veroorzaakte dat de Labradoodle in Australië en Amerika binnen de kortste keren een gewilde huishond werd. De "Labradoodle-mania" steeg werkelijk tot ongekende hoogte toen president Obama op een persconferentie zich liet ontvallen een allergievriendelijke Labradoodle voor zijn dochter aan te willen schaffen.
Daarna schoten de fokkers als paddestoelen uit de grond. De publiciteit en de enorme toename van Labradoodle-fokkers veroorzaakten dat onder de verzamelnaam Labradoodle vele kruisingen werden gefokt. Op dit moment kunnen we de wereldwijde Labradoodle populatie als volgt onderverdelen:

1) De (gewone) Labradoodle
Enkele Australische fokkers fokten alleen eerste kruisingen andere fokkers fokten zogenaamde multigeneratie Labradoodles ( F1 x F1 = F2 x F2 = F3 enz.).
Dit type Labradoodle staat bekend als de (gewone) Labradoodle, een kruising tussen een Poedel en een Labrador Retriever.
Ook in Nederland vindt men tegenwoordig fokkers die door de populariteit van dit moment deze kruisingen zijn gaan fokken. Door selectief te fokken en terug te fokken op een poedel (F1b), probeert men ook de vacht te verbeteren en een allergievriendelijke hond te fokken.
Onder deze categorie vallen alle Labradoodles die gefokt worden door particulieren die nergens bij zijn aangesloten en waarbij bij de fokkers helaas vaak ook het inzicht in de Labradoodle problematiek ontbreekt.
Zij hoeven zich aan geen enkele regel van een Labradoodle organisatie te houden en worden ook door niemand gecontroleerd. Surf over het internet en je vindt heel wat Labradoodles die aangeboden worden via Marktplaats, eBay, hondenpensions en hondensites, maar ook dat er vele Labradoodles aangeboden worden via rescue-centers (opvangcentra) in de Verenigde Staten en de United Kingdom!

2) De authentieke Australian Labradoodle (die van de rootstock afstammen)
De authentieke of oorspronkelijke Australian Labradoodles kan men in twee groepen verdelen. De foklijnen die gefokt zijn door de co-founders en de foklijnen die van deze foklijnen afstammen.

ASDI) Twee andere fokkers, Beverley Manners en haar dochter Angela Cunningham (ze noemt zich tegenwoordig Angela Rutlands Manners) kruisten de Labradoodles die oorspronkelijk van Wally Conron afstamden zorgvuldig met een aantal andere rassen, zodat niet alleen het karakter en de vachten verbeterden, maar er ook verschillende groottes en vachtkleuren ontstonden.
Na een jarenlang proces van selectief fokken bleken de honden een genetisch verankerde allergievriendelijkheid (niet ruien) te bezitten.
Deze twee fokkers noemden hun foklijnen aanvankelijk:
de "Australian Labradoodle".
Zij worden dan ook algemeen als de co-founders (men spreekt ook wel van founders) van de oorspronkelijke Australian Labradoodle beschouwd.
Omdat het karakter van de Australian Labradoodles uit deze foklijnen zo enorm verbeterd waren, bleken deze honden uitermate geschikt te zijn om als hulphond of therapiehond te worden ingezet. Ook als gezinshond was de Australian Labradoodle in Australië en de V.S. inmiddels heel populair geworden.
Het succes van beide fokkers was zo groot dat in Australië en in Amerika fokkers hun voorbeeld volgden. Deze fokkers gingen hun foklijnen óók Australian Labradoodles noemen. Dat was de reden waarom de co-founders een voorvoegsel bedachten die de oorspronkelijke foklijnen onderscheidden van de andere Australian Labradoodle foklijnen. Dit voorvoegsel werd "ASD". ASD staat voor Australian Service Dog.
Deze Labradoodle variant waarin (voor zover bekend) 5 - 6 rasinvloeden zijn te bespeuren heet:
de ASD Australian Labradoodle.

AESII) Niet alle oorspronkelijke Australian Labradoodles zijn ASD Australian Labradoodles. Er zijn wereldwijd fokkers die fokken met Australian Labradoodles die rechtstreeks van bovengenoemde ASD-Australian Labradoodles afstammen.
Deze fokkers mogen niet het ASD-logo én het voorvoegsel ASD voeren (zonder daarvoor te moeten betalen), omdat het een beschermde naamsaanduiding (™) is van de twee co-founders, alhoewel hun fokhonden wel uit deze therapielijnen afstammen!
Een aantal Europese fokkers van oorspronkelijke Australian Labradoodles hebben zich in verenigd in een onafhankelijke fokkersvereniging. Deze vereniging heet de IEALB, de Independent European Australian Labradoodle Breeders.
De fokkers van de IEALB hebben hun fokhonden geregistreerd bij stichting ALFA- Europe. Stichting ALFA-Europe registreert onder strikte voorwaarden deze Australian Labradoodles. Dit type Labradoodle noemt men:
de AES Australian Labradoodle.
Waarbij AES staat voor ALFA-Europe Stamboek (van oorspronkelijke Australian Labradoodles). De registratie van de fokhonden en de nakomelingen gebeurt volgens een transparant reglement, waarbij alleen gefokt wordt met geregistreerde fokhonden. Bovendien wordt van iedere pup een DNA-afstammingsbewijs gegeven.

NB. In de V.S. hebben fokkers van oorspronkelijke Australian Labradoodles zich verenigd in de ALCA, de Australian Labradoodle Club of Amerika. En ook in Engeland is er een kleine groep van fokkers die met oorspronkelijke Australian Labradoodles fokken. Deze vindt men bij de UKALC, de United Kingdom Australian Labradoodle Club. Binnen de ALCA en de UKALC fokken een aantal fokkers helaas ook met andere Labradoodle fokprogramma's (infusions - kruisingen - origins).

3) De IALA-Australian Labradoodle
De afkorting IALA staat voor International Australian Labradoodle Association, de overkoepelende organisatie van de zusterorganisaties van de ALA en de ALAA, in 2009 is daar de ALA-EU bij gekomen.

Er zijn nog steeds fokkers die de ontwikkeling van de co-founders proberen te kopiëren. Zo probeert men de Australian Labradoodles te fokken die over de zelfde kenmerken hebben als de door de co-founders gefokte Labradoodles. Dat dit kopiëren gedoemd is te mislukken leggen we hier uit: eenvoudig omdat ieder fokproces berust op selectie, op toen gemaakte keuzes met fokhonden waarover men toen beschikte. Men kon (en kan) dus niet dezelfde keuzes maken als die de co- founders gemaakt hebben.
Om toch duidelijkheid voor de fokker (en het publiek) te verschaffen probeerde de men het fokproces te reguleren door een set fokregels op te stellen. Men besefte dat alleen met een nationale organisatie deze regels in praktijk gebracht konden worden. Daartoe richtten deze Australische fokkers de Australian Labradoodle Association (ALA) op, die o.a. de fokregels het zogenaamde “gradingscheme“ formuleerde.
In de V.S. ontstond een zusterorganisatie de ALAA (Australian Labradoodle Association of America), die soort gelijke regels opstelde.
Nadat beide organisaties jarenlang afzonderlijk geprobeerd hadden het fokken van Labradoodles te reglementeren, zijn bovengenoemde organisaties er in 2009 toe over gegaan (voor wat voor een reden dan ook) om de Australian Labradoodle nog maar te laten bestaan uit een mix van drie rassen. Deze drie rassen zijn de Labrador Retriever, de Poedel en de Cocker Spaniël.
Een zorgvuldige bestudering van de websites leidt tot de volgende conclusie: Bij de beschrijving van het Labradoodle ras hebben zij zorgvuldig de namen van de co- founders (Beverley Manners en haar dochter) weggeschreven. De enige aanduiding die zij hier over maken zou met veel moeite op de ALAA en ALA-EU website gelezen kunnen worden in de volgend zinnen:

To continue the efforts of Wally Conron, breeders in Australia began breeding Labradoodles determined to produce liters with consistent conformation, coat type, and temperament. During the 90's, a number of other dog breeds were bred into the Labradoodle lines to assist in this effort. Most often the English Cocker Spaniel and American Cocker Spaniel were the breeds used, however, it is reported that a few other dog breeds were also introduced into certain lines. DNA evidence * of these dog breeds are still found in a few lines today, while others were bred out and not re- introduced into any other blood lines.”

Hiermee wordt niet alleen de ontstaansgeschiedenis van de oorspronkelijke Australian Labradoodle over boord gegooid maar zet men ook de allergievriendelijkheid (een van de kenmerken van de Australian Labradoodle) op het spel. Dit type Labradoodle kan men het beste typeren als:
de IALA-Australian Labradoodle.

* Klik hier voor het WSJ-artikel

NB. Wat betekent dat voor Nederland?
Als je lid bent van de ALAA, ALA, ALA-EU of ALA-NL betekent dat, dat men de mogelijkheid heeft om te experimenteren (fokken) met het opzetten van nieuwe foklijnen, het gebruiken van een Cocker Spaniël, Cockapoo's of Spoodles en zelfs het gebruik van Spanadors (kruisingen van Spaniëls en Labrador Retrievers) is mogelijk. De De ALA moedigt het zelfs aan. De voorbeelden zijn er al. Er zijn momenteel in Nederland uit Amerika of Australië al een aantal Cockapoo's geïmporteerd. Het is algemeen bekend dat op deze manier generaties lang nesten geboren zullen worden waarin pups kunnen zitten die niet allergievriendelijk zijn. Dit betekent niet dat alle leden van de ALA-EU of ALA-NL van deze mogelijkheid gebruik zullen maken, maar de deur staat wel wagenwijd open.

4) Overige Labradoodles
Daarnaast zijn er fokkers in binnen en buitenland die hun Labradoodles met import van fokhonden (Cockapoo´s of Spanadors) uit Amerika en/of Australië opwaarderen of zullen willen opwaarderen. De kwaliteit van deze Labradoodles zal niet altijd even duidelijk zijn. Meestal zijn deze fokkers geen lid van een van bovengenoemde organisaties. Sommige van deze fokkers noemen hun fokproducten na een of twee generaties ook al Australian Labradoodles. Deze fokkers zijn veelal te vinden op Marktplaats en bieden hun honden te koop aan via de verschillende hondensites/forums waar deze fokkers hun pups te koop kunnen aanbieden.

Uit bovenstaande analyse blijkt dat het voor een leek (lees o.a. mensen die op zoek zijn naar een Australian Labradoodle pup) haast ondoenlijk is een goed inzicht te krijgen in de kwaliteit van het aanbod van Labradoodles en de fokinzichten van de verschillende fokker c.q. verenigingen.

naar boven

© IEALB 2009 - 2010

webdesign: stillshootingstrong